Posts

“Op zand vallen doet toch geen pijn?!”

Afbeelding
Ken je dat? Dat je eigenlijk te fanatiek bent voor wat je lichaam aankan… met alle gevolgen van dien. De mede-fanatiekelingen onder ons weten zeker waarover ik het heb. De niet-sporthelden denken vast: ik heb dat probleem gelukkig nooit! Tijdens het beachvolleybaltoernooi met collega's was het weer zover... Zonder al te veel getraind te hebben, draafde ik door het zand. Althans... ik deed een poging. Ik lag herhaaldelijk zand te happen omdat ik gewoonweg te laat was voor de bal, maar zo gedreven als ik ben, wilde ik ‘m toch koste wat kost iedere keer 'pakken'. Want ik wil altijd maar dan ook altijd WINNEN! Op wat zand tussen de tanden na ging het prima.Totdat er een bal ver achter in het veld gespeeld werd. Ik weet niet meer precies hoe en wat, maar ik speelde de bal (dat dan nog wel) en viel met m’n volle gewicht op m’n kont in het zand. In mijn geval is dat best van een grote hoogte ( voor wie me niet kent:  ik ben 1.83 m. en mijn kont zit ongeveer in het midden :) ).

Bram wordt kopje kleiner gemaakt

Afbeelding
Maandag 19 januari 2015 is het zover. Om 9.15 uur wordt Bram geopereerd aan zijn groeischijven in de knieën en voeten (met een duur woord heet de operatie epifysiodese ). De groeischijven worden weggefreesd waarna er op die plekken binnen enkele weken normaal botweefsel groeit. 2.15 De operatie is nodig omdat Bram anders 2.15 meter wordt en dat is lichamelijk en ook praktisch niet fijn. Daar is namelijk niets op bedacht. Geen deur, bed, kleren, schoenen, auto, fiets, aanrecht, wc, noem het maar op. Alles is gemaakt met het oog op mensen met een gemiddelde lengte. Bij mannen in Nederland ligt die rond de 1.80 meter. Een heel verschil met 2.15 meter! Kabouter Spillebeen Bram is zo’n 13 jaar geleden al groot geboren… 56 centimeter om precies te zijn. Hij is altijd hard blijven doorgroeien en we hoopten, tenminste Bas en ik, Bram niet die vond dat ‘sjiek’, dat het wel een keer zou stoppen. Niet dus. Nu is hij net 13 en al 1.91 meter. Net zo groot als Bas en hij torent inmiddels z

Kogel door de kerk

Afbeelding
Het is zover. Mijn eigen bedrijf heeft een naam én smoel gekregen. Dit past helemaal bij me. Fran Dekkers van Studio Kleurrijk heeft precies aangevoeld wat ik wil. Ze heeft dit omgezet in een strak logo, mét een knipoog. Zoals een puntkomma twee zinnen met elkaar verbindt, zo verbind ik met PuntKomma letters, woorden en zinnen met elkaar tot een foutloze en to-the-point tekst. En zo verbind ik opdrachtgevers weer aan hun klanten. Dat vind ik een mooi uitgangspunt voor mijn bedrijf. Omdat PuntKomma op zichzelf staand hoe dan ook een associatie heeft met tekst, maar het niet meteen duidelijk is op welk gebied, vond ik dat er nog iets ‘bij’ moest. Het eenvoudige en oersaaie ‘Tekstbureau’ kon mijn goedkeuring niet wegdragen. Na uren brainstormen kwam ik tot het idee een pay-off te gebruiken: tekst tot in de puntjes . Dat is waar PuntKomma voor staat: teksten moeten tot in de puntjes verzorgd zijn. Ik ga nu weer snel verder met alle voorbereidingen. Want er kom

Ik word starter

Afbeelding
In het kader van volg je hart is het vandaag het moment om iets te onthullen. Zit je op het puntje van je stoel? Ben je er echt klaar voor? Hier alvast wat het niet is. Er komt geen vervolg op Passie & Piemelbloemen, we gaan niet verhuizen en ik ben ook niet zwanger (van de behanger J ). Het is iets op een heel ander vlak. Nou oké, ik gooi het er maar uit: IK GA VOOR MEZELF BEGINNEN! Hoe gaaf is dat? Voor diegenen die me kennen en/of mijn blogs gevolgd hebben ( zie die van 30 januari van dit jaar ) zal het geen verrassing zijn. Vanaf begin 2013 heb ik een aantal bedrijven mogen helpen met hun teksten. Dat wil ik vanaf nu regelmatiger gaan doen naast mijn twintigurige werkweek bij Gilde Opleidingen. Ik vind het nu eenmaal heel fijn andermans werk te corrigeren of te redigeren. Nieuwe teksten te schrijven. En daarnaast mee te denken tijdens en te adviseren over het proces van idee tot uiteindelijk resultaat. Vandaag een leuk gesprek gehad met Fran Dekkers van S

Oeps...vergeten te scheren

Afbeelding
SSSHHHIIIIIIITTT!!! Dit is me echt nog nooit gebeurd! Vanmorgen in de auto op de snelweg realiseerde ik me dat ik m’n bikinizone in de hurry vergeten was te scheren… Dat is normaal gesproken natuurlijk helemaal geen probleem als ik m'n broek maar aanhoud. Ware het niet dat we op weg waren naar de SAUNA! Toen ik mijn broek in zitstand en met gordel om moeilijk moeilijk tot halverwege mijn bovenbenen had weten te sjorren slaakte ik een oerkreet: ik had echt een stoppelstopklus moeten uitvoeren. Tot dan toe dacht ik dat het misschien toch zou meevallen, want het vorige bijsnijbeurtje was pas een paar dagen geleden gebeurd, maar helaas dus… Mijn beide heren keken op hetzelfde moment achterom (jaja, ik ben sinds ongeveer een jaartje verbannen naar de tweede rang in de auto) om te kijken wat er zo’n ramp was. Ze zeiden niets, maar hun blikken die van mijn gezicht naar beneden dwaalden spraken boekdelen. Het was ook geen gezicht: ik schaars gekleed op de achterbank. Ik had nog ff nie

Wat wil ik eigenlijk?

Afbeelding
De laatste tijd word je dood gegooid met artikelen, blogs en lezingen over ‘ Wat wil jij écht doen? ’ en die vraag intrigeert me... Een aantal jaren geleden heb ik ontdekt dat ik heel graag met teksten werk; schrijven en redigeren. En misschien dat laatste nog wel het liefste. Strepen in andermans werk: HEERLIJK! Het geeft me veel voldoening als ik teksten beter of mooier kan maken. Ik heb al een heel aantal redigeerklussen gedaan in mijn vrije tijd. Bovendien word ik op mijn werk gelukkig ook af en toe op mijn redigeerwenken bediend. Afgelopen zomer heb ik in Turkije bij ruim veertig graden zitten mijmeren over een eigen tekstbureautje. Ik was zelfs al (kansloze) namen aan ’t verzinnen. Van Sylvia Schrijft tot Sylvia’s Tekstwerk. J  Onze zoon had ik in gedachten al ‘verdrongen’ naar de zolderkamer, zodat ik mijn kantoor kon inrichten op zijn huidige kamer met weids uitzicht over de velden... Ahhhhhh… Nee, dat is niet zielig want de zolderkamer is mooi en huge.   Ik vroeg

ABC

Afbeelding
A is van anders eten. De compenseermodus moet ik weer zien te vinden, dan ben ik zo weer vijf kilo kwijt. Maar waar vind ik die ook alweer? In ieder geval niet tussen de oliebollen en appelbeignets… B is van meer bloggen, ik moet minder kritisch zijn en gewoon publiceren. Er hebben in 2012 heel wat blogs de eindstreep niet gehaald. Zonde… B is trouwens ook van bootcamp, maar daar zullen we het maar niet meer over hebben… C is van meer calorieën verbranden. Much more. D is v an hier en daar wat te dik. Need I say more. En voor diegenen die dit niet geloven: trust me: het is echt nodig! Ik merk het vooral aan mijn knellende spijkerbroeken en beha’s, dus...                 E is van minder eten; ik lust helaas bijna alles en ik kan ook nog eens moeilijk ‘nee’ zeggen… F is van foto’s inplakken. Ik heb nog zo’n 500 onverwerkte foto’s liggen, die schreeuwen om ingeplakt te worden. Sommige wachten al vanaf 2008. Shame on me! G