SylsBlog

In heel veel gevallen is het antwoord op de vraag ‘Is een dom blondje wel dom?’ volmondig JA. Geen twijfel over mogelijk. Maar in uitzonderlijke situaties kan het ook zo zijn dat een vermeend domme gans, gewoon met haar hoofd ergens anders is… Haar hoofd is dus niet leeg, maar (te) vol. Omdat ik de privacy van de geblondeerde in kwestie wil waarborgen, noem ik haar gemakshalve X. X zou haar man gaan helpen. Deze wilde namelijk een schilderij ophangen. De taak van X was het opzuigen van het boorsel. Een vrij eenvoudige taak, ware het niet dat ze dat boorlawaai afschuwelijk vindt en er dus altijd een beetje ‘kriegel’ van wordt. Maar niet getreurd, het ging maar een minuutje duren, daar was overheen te komen. Manlief stond al klaar met zijn kloppend apparaat en X was bereid te zuigen. J De man zette zich schrap met zijn mond ietwat open (inside-informatie, vraag me niet hoe ik dit weet), X hield het stofzuigeruiteinde bij de boor. En boren maar. Ze vond het een beetje vreemd dat er

Op 16 augustus, exact twee jaar nadat Ilse Annegarn en ik zijn begonnen met het schrijven van Passie & Piemelbloemen , mochten we een lezing houden over ons boek bij de mooiste boekwinkel van de wereld, Selexyz Dominicanen in Maastricht. We werden die hete avond (ik wist niet dat je zelfs in een kerk kunt gaan zweten - van de warmte) onder handen genomen door Ruud Linssen en Franco Gori. De eerste deed het met woorden in de vorm van vragen, de ander legde ons vast op de gevoelige plaat. Onderstaande foto's spreken boekdelen... Ton Harmes, storemanager Selexyz Dominicanen, stelt ons voor. Ruud Linssen (Bliss Media) in zijn element als interviewer. We hadden gezorgd voor een bijzondere aankleding. Een vibrator, een piemelbloem (een nepperd), verrassingstasjes gesponsord door Christine le Duc en aan de rand van de tafel (helaas op de foto's niet goed te zien) hingen wat oversized beha's en slips van de Zeeman. Degenen die ons boek hebben gelezen weten waa

‘Ejo Captain Jack. Ejo Captain Jack. Bring me back to the railroad track. Bring me back to the railroad track…' Afgelopen weekend ben ik aan het denken gezet. Dat is op zich niets abnormaals en in dit geval ook helemaal niet verkeerd, want ik sta inmiddels op het punt te gaan sporten! Nico, een neef van me, vertelde dat hij gediplomeerd Bootcamp-instructeur is geworden. Bootcamp is een buitentraining, gebaseerd op de trainingsroutine van het Amerikaanse leger, met onderdelen als hardlopen, opdrukken, springen, touwtrekken, traplopen en nog veel meer waar je kapot moe van wordt. En als klap op de vuurpijl staat er dan ook nog eens een drill instructor langs de kant die zegt (of in het ergste geval: schreeuwt) wat je moet doen. Dat klinkt niet echt uitnodigend, maar als mijn neef die instructor is, kan ik ’t wel aan. Denk ik… Hoop ik… “Sylvia, als je wat wilt bereiken moet je uit je comfortzone komen. Ik ga starten met Bootca