SYLILSE-BLOG 30 september: een veelbetekenende dag...
Twee en een half uur sporen en dan ben je vanuit Blerick in Den Haag. Na een half uur zei Ilse: ‘Fijn dat deze trein rechtstreeks naar Den Haag gaat hè, dan is de kans op vertraging meteen een stuk minder.’ Dat was de goden verzoeken, bleek. De trein vertraagde en kwam geheel tot stilstand. Pling doing doing… ‘Dames en heren, zoals u al heeft gemerkt, staan we stil (haha… een conducteur met humor). De vorige trein heeft een aanrijding gehad en we kunnen hierdoor niet verder rijden. We houden u op de hoogte.’
Bij Ilse schoten de stresshormonen onmiddellijk omhoog, Sylvia bleef uiterst kalm, maar zij kent dan ook de NS bij calamiteiten nog niet. Na ruim drie kwartier ‘genieten’ van het levenloze landschap, reden we stapvoets terug naar het laatste station Helmond. Hier wachtte een immense mensenmassa tevergeefs op bussen. Maar door een ietwat brutale actie van ons samen, zaten wij even later, nadat wij opgelucht de om-taxi-vechtende-passagiers uitgezwaaid hadden, bij een uiterst vriendelijke moeder en dochter op de achterbank van een Fiat Panda. Zij brachten ons naar het station in Eindhoven.
Anderhalf uur later dan gepland zaten we met Eva (TenPages.com) en Eline (uitgeverij Mooi Media) op een terrasje in Den Haag. Er volgde een gezellige lunch en daarna was het dan echt zover, het tekenen van de contracten. Een heel karwei, aangezien er veel geparafeerd en getekend moest worden. Met alle foto’s die gemaakt werden, voelden we ons al een ietsiepietsie BN’er.
De uitgever gaat het manuscript minutieus (laten) corrigeren en er wordt een concept lay-out voor de cover ontworpen. Eind oktober zullen we elkaar weer treffen. Dan bespreken we de eventueel nog door te voeren correcties en zullen we ook brainstormen over de PR-activiteiten.
Na een hartelijk afscheid van Eline en Eva gingen we nog even de stad in, deze speciale gebeurtenis moest natuurlijk gevierd worden met een aankoop. We blijven vrouwen hè?! We kozen allebei voor dezelfde mooie armband met een zeer symbolisch klavertje-vier-bedeltje. (’s Avonds zagen we dat onze uitgeefster op de Klaverstraat woont. Toeval?) Identieke armbanden die we geheel naar eigen smaak kunnen aanvullen met bedeltjes.
Onder het genot van een portje en heerlijke gerechten bij een uiterst sfeervolle Italiaan, sloten we deze enerverende dag af. Om een uur of acht reisden we terug naar het zuiden, een reis die ineens toch wel in twee en een half uur bleek te kunnen.
Wat een fantastische dag. Twee contracten rijken, en vooral het volste vertrouwen dat zowel TenPages.com als uitgeverij Mooi Media samen met ons heel hard eraan werken om ons boek zo goed mogelijk te gaan verkopen!
Bij Ilse schoten de stresshormonen onmiddellijk omhoog, Sylvia bleef uiterst kalm, maar zij kent dan ook de NS bij calamiteiten nog niet. Na ruim drie kwartier ‘genieten’ van het levenloze landschap, reden we stapvoets terug naar het laatste station Helmond. Hier wachtte een immense mensenmassa tevergeefs op bussen. Maar door een ietwat brutale actie van ons samen, zaten wij even later, nadat wij opgelucht de om-taxi-vechtende-passagiers uitgezwaaid hadden, bij een uiterst vriendelijke moeder en dochter op de achterbank van een Fiat Panda. Zij brachten ons naar het station in Eindhoven.
Anderhalf uur later dan gepland zaten we met Eva (TenPages.com) en Eline (uitgeverij Mooi Media) op een terrasje in Den Haag. Er volgde een gezellige lunch en daarna was het dan echt zover, het tekenen van de contracten. Een heel karwei, aangezien er veel geparafeerd en getekend moest worden. Met alle foto’s die gemaakt werden, voelden we ons al een ietsiepietsie BN’er.
De uitgever gaat het manuscript minutieus (laten) corrigeren en er wordt een concept lay-out voor de cover ontworpen. Eind oktober zullen we elkaar weer treffen. Dan bespreken we de eventueel nog door te voeren correcties en zullen we ook brainstormen over de PR-activiteiten.
Na een hartelijk afscheid van Eline en Eva gingen we nog even de stad in, deze speciale gebeurtenis moest natuurlijk gevierd worden met een aankoop. We blijven vrouwen hè?! We kozen allebei voor dezelfde mooie armband met een zeer symbolisch klavertje-vier-bedeltje. (’s Avonds zagen we dat onze uitgeefster op de Klaverstraat woont. Toeval?) Identieke armbanden die we geheel naar eigen smaak kunnen aanvullen met bedeltjes.
Onder het genot van een portje en heerlijke gerechten bij een uiterst sfeervolle Italiaan, sloten we deze enerverende dag af. Om een uur of acht reisden we terug naar het zuiden, een reis die ineens toch wel in twee en een half uur bleek te kunnen.
Wat een fantastische dag. Twee contracten rijken, en vooral het volste vertrouwen dat zowel TenPages.com als uitgeverij Mooi Media samen met ons heel hard eraan werken om ons boek zo goed mogelijk te gaan verkopen!
KLIK HIER VOOR HET FOTOVERSLAG VAN DEZE CONTRACTTEKENDAG.
Proficiat met jullie contract!!
BeantwoordenVerwijderenDe zoveelste grote stap is genomen. Geniet er van.
Van harte gefeliciteerd met jullie, dankzij het enorme doorzetten, binnengehaalde contract.
BeantwoordenVerwijderenIk kijk uit naar het boek en ben er reuze nieuwsgiering naar,
Veel groeten en succes met de verkoop