Nu geloof ik zeker niet meer (in sprookjes…)
13.25 uur
We waren wel erg vroeg. Maar oké een latte macchiato met een lekker caramelsmaakje erin en daarbij nog een stukje gebak is zeker geen verkeerd tijdverdrijf. Integendeel.
Wat een luxe! Nog niemand in de zaal, we konden de beste plaatsen uitzoeken. Lekker hoog. Want wat heb ik er een hekel aan als je vooraan moet zitten. Krijg ik een stijve nek van en daar word ik me altijd een partij misselijk door dat beeldengeflits.
13.50 uur
Toch nog maar ff gaan plassen. Geen overbodige luxe als je een uur niet meer kunt.
We waren wel erg vroeg. Maar oké een latte macchiato met een lekker caramelsmaakje erin en daarbij nog een stukje gebak is zeker geen verkeerd tijdverdrijf. Integendeel.
13.40 uur
Het was tijd om naar binnen te gaan, stel je voor dat we helemaal vooraan moeten zitten. En wat fijn dat we niet net als al die anderen in de ellenlange rij voor de kassa moesten aansluiten. Wij konden gewoon doorlopen met onze al heel vroeg gekochte kaartjes. ‘Zaal zes’, zoals de zeer vriendelijke en behulpzame meneer aan de deur ons vertelde.
13.45 uur Het was tijd om naar binnen te gaan, stel je voor dat we helemaal vooraan moeten zitten. En wat fijn dat we niet net als al die anderen in de ellenlange rij voor de kassa moesten aansluiten. Wij konden gewoon doorlopen met onze al heel vroeg gekochte kaartjes. ‘Zaal zes’, zoals de zeer vriendelijke en behulpzame meneer aan de deur ons vertelde.
Wat een luxe! Nog niemand in de zaal, we konden de beste plaatsen uitzoeken. Lekker hoog. Want wat heb ik er een hekel aan als je vooraan moet zitten. Krijg ik een stijve nek van en daar word ik me altijd een partij misselijk door dat beeldengeflits.
13.50 uur
Toch nog maar ff gaan plassen. Geen overbodige luxe als je een uur niet meer kunt.
13.55 uur
Het viel ons op dat er wel heel veel kleine kinderen in de zaal zaten. Onze zoon Bram van tien jaar voelde zich hierdoor ietwat opgelaten. Maar probeerde dat op allerlei manieren te verbergen. Zo zat hij helemaal onderuitgezakt in zijn stoel, zodat hij wat kleiner leek. En hij zei wel drie keer: ‘Die film zal ook best leuk zijn voor kinderen van vijf en zes jaar. Alleen zullen ze er nog niet veel van snappen.’
14.05 uur
De film zou nu moeten beginnen, maar er gebeurt nog vrij weinig. Of eigenlijk niets. De zaal bleef ondertussen wel lekker volstromen. Ik zei heel monter: ‘Er zijn heel wat plaatsen gereserveerd dus ze zullen wel willen wachten totdat iedereen binnen is.’
14.10 uur
Vóór ons hoorden we een meisje heel opgewonden zeggen: ‘Nog vijf minuten dan start de film.’ Vreemd vond ik het wel, maar ach… Mijn man zei: ‘Ik denk dat er iets mis was met de film en dat er aan de balie een blaadje ophangt met de gewijzigde tijd, zul je altijd zien.’ Bram zuchtte eens diep…
14.15 uur
Hèhè het licht ging eindelijk uit. Eerst altijd die irritante reclame, een voorstukje van een best leuke film, toen nóg een voorstukje. Van de film Sprookjesbos of zoiets… Grietje, van Hans en Grietje, riep heel angstig naar een ventje op de rug van een draak: ‘Kijk uit, Klein Duimpje, dadelijk val je!!!’ AAAAAHHHHH (hij viel dus toch ondanks de waarschuwing, de sukkel) en toen besefte ik opeens: SSSHHHIIITTT! Niks voorstukje. We zitten gewoon bij de verkeerde film. #*&#!!#M#N#L#
En dat terwijl ik allang niet meer in sprookjes geloof, maar vanaf nu, geloof me maar J, geloof ik dus ook zeker die vriendelijke, behulpzame meneer bij de ingang niet meer. Zaal zes… tsss…
Het viel ons op dat er wel heel veel kleine kinderen in de zaal zaten. Onze zoon Bram van tien jaar voelde zich hierdoor ietwat opgelaten. Maar probeerde dat op allerlei manieren te verbergen. Zo zat hij helemaal onderuitgezakt in zijn stoel, zodat hij wat kleiner leek. En hij zei wel drie keer: ‘Die film zal ook best leuk zijn voor kinderen van vijf en zes jaar. Alleen zullen ze er nog niet veel van snappen.’
14.05 uur
De film zou nu moeten beginnen, maar er gebeurt nog vrij weinig. Of eigenlijk niets. De zaal bleef ondertussen wel lekker volstromen. Ik zei heel monter: ‘Er zijn heel wat plaatsen gereserveerd dus ze zullen wel willen wachten totdat iedereen binnen is.’
14.10 uur
Vóór ons hoorden we een meisje heel opgewonden zeggen: ‘Nog vijf minuten dan start de film.’ Vreemd vond ik het wel, maar ach… Mijn man zei: ‘Ik denk dat er iets mis was met de film en dat er aan de balie een blaadje ophangt met de gewijzigde tijd, zul je altijd zien.’ Bram zuchtte eens diep…
14.15 uur
Hèhè het licht ging eindelijk uit. Eerst altijd die irritante reclame, een voorstukje van een best leuke film, toen nóg een voorstukje. Van de film Sprookjesbos of zoiets… Grietje, van Hans en Grietje, riep heel angstig naar een ventje op de rug van een draak: ‘Kijk uit, Klein Duimpje, dadelijk val je!!!’ AAAAAHHHHH (hij viel dus toch ondanks de waarschuwing, de sukkel) en toen besefte ik opeens: SSSHHHIIITTT! Niks voorstukje. We zitten gewoon bij de verkeerde film. #*&#!!#M#N#L#
En dat terwijl ik allang niet meer in sprookjes geloof, maar vanaf nu, geloof me maar J, geloof ik dus ook zeker die vriendelijke, behulpzame meneer bij de ingang niet meer. Zaal zes… tsss…
Reacties
Een reactie posten