Wat wil ik eigenlijk?
De laatste
tijd word je dood gegooid met artikelen, blogs en lezingen over ‘Wat wil
jij écht doen?’ en die vraag intrigeert me...
Een aantal
jaren geleden heb ik ontdekt dat ik heel graag met teksten werk; schrijven en
redigeren. En misschien dat laatste nog wel het liefste. Strepen in andermans
werk: HEERLIJK! Het geeft me veel voldoening als ik teksten beter of mooier kan
maken. Ik heb al een heel aantal redigeerklussen gedaan in mijn vrije tijd. Bovendien word ik op mijn
werk gelukkig ook af en toe op mijn redigeerwenken bediend.
Afgelopen zomer heb ik in Turkije bij ruim veertig graden zitten mijmeren over een eigen tekstbureautje. Ik was zelfs al (kansloze) namen aan ’t verzinnen. Van Sylvia Schrijft tot Sylvia’s Tekstwerk. J Onze zoon had ik in gedachten al ‘verdrongen’ naar de zolderkamer, zodat ik mijn kantoor kon inrichten op zijn huidige kamer met weids uitzicht over de velden... Ahhhhhh… Nee, dat is niet zielig want de zolderkamer is mooi en huge.
Afgelopen zomer heb ik in Turkije bij ruim veertig graden zitten mijmeren over een eigen tekstbureautje. Ik was zelfs al (kansloze) namen aan ’t verzinnen. Van Sylvia Schrijft tot Sylvia’s Tekstwerk. J Onze zoon had ik in gedachten al ‘verdrongen’ naar de zolderkamer, zodat ik mijn kantoor kon inrichten op zijn huidige kamer met weids uitzicht over de velden... Ahhhhhh… Nee, dat is niet zielig want de zolderkamer is mooi en huge.
Ik vroeg hem ter plekke: ‘Bram, stel hè, dat ik heeeel misschien eventueel wellicht een eigen
bedrijfje start, zou jij dan naar boven willen verhuizen? Dan maken we daar een
ontzettend coole slaapkamer voor jou. Zie je het al voor je?’ Maar echt heel gek,
hij zei resoluut ‘Nee!’ Oké oké oké. Ik kan natuurlijk altijd nog op
mijn huidig plekje blijven zitten, tussen onze kleren, onze schoenen, de
stofzuiger, de voorraad shampoo, deo en tandpasta. En niet te vergeten het
wasrekje en de medicijnkast. Niet zo comfortabel en ruim dus, maar ja… Je kunt
niemand dwingen, hè?!
Maar weer
thuisgekomen in het normale leven heb ik de wilde plannen meteen aan de kant
geschoven (dus Bram hoefde ook niet te verkassen), want hoe zonnig en rooskleurig het op vakantie had geleken, hoe
armzalig het me nu overkwam. Ik bleef gewoon doen wat ik al een hele tijd deed
en dat beviel eigenlijk ook best goed.
Dat bleef
zo totdat 2013 aanbrak. Het was ergens halverwege januari. Waarschijnlijk toen ik weer ergens had gehoord of gelezen: volg je hart of maak je droom waar! De kriebels barstten weer in alle hevigheid los. Met een nieuwe dosis energie en zelfvertrouwen heb ik de
stoute schoenen aangetrokken en heb ik op 23 januari een oproep geplaatst op
Facebook of iemand een (betaalde) redigeerklus voor me had.
Tot mijn grote vreugde vielen mij een aantal spontane reacties ten deel. Waarvan eentje heel interessant blijkt te zijn. Een eigenaar van een bedrijf wil dat ik zijn website onder handen neem. We zitten nu in het proces van overleggen, onderhandelen, schrappen, schaven en herschrijven. Wow, wat voelt dit goed. Ik weet het nu 100% zeker:
Tot mijn grote vreugde vielen mij een aantal spontane reacties ten deel. Waarvan eentje heel interessant blijkt te zijn. Een eigenaar van een bedrijf wil dat ik zijn website onder handen neem. We zitten nu in het proces van overleggen, onderhandelen, schrappen, schaven en herschrijven. Wow, wat voelt dit goed. Ik weet het nu 100% zeker:
DIT is wat ik wil!
En of dat bureautje er ooit komt? We’ll see…
P.S. Collega's van Gilde Opleidingen: geen paniek, ik stop niet met werken bij jullie, hoor. Het redigeren doe ik op mijn vrije dagen. J
Ik hoop dat je voor mij toch een vriendenprijsje maakt....
BeantwoordenVerwijderen