Hettie

Op een dag kwam een nieuwe collega ons team versterken. Ik werkte toen trouwens nog niet bij mijn huidige baas. Hij, Peter, was een 'Hollander' in een verder Limburgs (sprekend) bedrijf. Maar dit was absoluut geen probleem. Gewoon een kwestie van aanpassen. Het ging allemaal prima. Van een taalbarrière was nauwelijks sprake, dachten we tenminste.

Het bedrijf bestond merendeels uit vrouwen met dus vooral vrouwengesprekken, maar ook daaraan stoorde Peter zich niet, hij deed gewoon gezellig mee. Tijdens deze gesprekken, spraken we natuurlijk ‘gewoon’ Nederlands. Maar logisch dat hij door de dag heen wel Limburgse conversaties en ook losse zinnen oppikte, zoals ‘Het haet d’r net ein oetgeprint (1)’, ‘Is het al truuk van pauze? (2)’ en ‘Het haet ut get hoog in ut bölke (3)’. En natuurlijk ook ‘Dinkse det het un tampon biej zich haet? (4)’ en ‘Oet welke zak van Max haet het in godsnaam die boks gehoald, det is toch helemoal oet de mode (5)’.

Na een paar weken toen Peter al aardig ‘ingeburgerd’ was, stond ik ’s middags bij de receptie en vroeg aan de telefoniste: ‘Is het al binne? (6)’ Ik had het nog niet uitgesproken of ik hoor Peter zeggen: ‘Sylvia, nu moet je me toch eens wat vertellen. Ik word gek van dat geheimzinnig gedoe! Wie is in hemelsnaam die Hettie waar jullie het dag in dag uit over hebben?’ Ik stomverbaasd: ‘Hettie?’
Peter: ‘HET zus en HET zo en HET voor en HET na. Toch wel leuk dat ik haar eens leer kennen, niet?’ Opeens viel bij mij het kwartje. Ik kon nog net uitbrengen: ‘O, Peter, er werkt hier geen Hettie. HET is Limburgs voor ZIJ’, waarna we samen in lachen uitbarstten…

Vertalingen:
1 Ze heeft er zojuist een uitgeprint.
2 Is zij al teruggekomen van pauze?
3 Ze heeft het wat hoog in de bol.
4 Moet ik deze vertalen? Nou vooruit. Denk je dat zij een tampon bij zich heeft?
5 Waar heeft ze in godsnaam die broek vandaan, die is toch helemaal uit de mode.
6 Is zij al binnen?