HET zit er IN, maar komt er vaak niet UIT...

Ik ben nog niet zolang geleden aangestoken door het virus dat schrijven heet. Lezen was zeker een hobby van me, daarbij schreef ik op mijn werk wel eens persberichten en ellenlange mailtjes typen deed ik ook met veel plezier, maar echt schrijven? Tot ik begin februari 2010 Ilse beter leerde kennen! Ik bemande samen met haar in Venlo een stand tijdens de jaarlijkse open dag van de onderwijsorganisatie waarvoor wij beiden werken. We wisten tot dat moment niet eens of we elkaar wel echt aardig vonden, alleen dat we collega's waren, that's all. Als we toen eens wisten...

We raakten aan de praat en van het een kwam het ander. Ilse had al een boek geschreven, dat ik in de weken/maanden na die open dag heb geredigeerd. In onze 'zakelijke' e-mails over en weer werd het Ilse duidelijk dat ik zeker niet onverdienstelijk schreef en daarnaast bleek ook dat we op heel veel vlakken hetzelfde zijn. Onze humor is een grote bindingsfactor, voeg daarbij de enorme interesse in en betrokkenheid naar elkaar toe en onze vriendschap was geboren. En daarmee eigenlijk ook mijn passie voor schrijven.

Ik heb in de zomer van 2010 aan een spannende verhalenwedstrijd van Libelle meegedaan en ben bij de beste 25 geëindigd van de 600(!) inzendingen. Niet slecht voor een debutante, wel? ;) Begin 2011 heb ik een eervolle vermelding gekregen in de Raadselige Roosbundel 2010. De Raadselige Roos is een gerenommeerde schrijfwedstrijd in Zuid-Nederland. In de tussentijd, om precies te zijn vanaf 16 augustus, zijn we begonnen aan ons boek passie en piemelbloemen.

Het blijkt maar weer dat sommige dingen wel IN een mens zitten, maar ze komen er vaak (nog) niet uit. Tot het moment dat er iets gebeurt in je leven en/of er iemand, in mijn geval Ilse dus, opeens 'opduikt', weet je dat vaak niet. Ik ben erg dankbaar dat onze collega Marga ons 'per toeval' aan elkaar gekoppeld heeft tijdens de open dag van 2010! En dat hierdoor HET er UIT is gekomen. 

Dit was overigens niet hetgene dat ik in eerste instantie had gehoopt dat eruit zou komen. Het ontstaan van onze vriendschap en het begin van mijn schrijfaspiraties liepen namelijk parallel aan de periode dat ik iets heel aangrijpends meemaakte... Daarover binnenkort meer...

Ilse is een vriendin voor het leven! Ik ben heel erg trots op onze vriendschap en wat hier allemaal uit voortvloeit...

Reacties

Populaire posts van deze blog

“Op zand vallen doet toch geen pijn?!”

Bram wordt kopje kleiner gemaakt

Is een dom blondje wel dom?